Title Image

Herkesleşmek

Herkesleşmek

Bugüne kadar sadece insan kaynakları ile ilgili paylaşımlar yaptığımdan bu yazı da nereden çıktı diyebilirsiniz. Kendi blogumda özgür olmak ve daha fazla kendimi sınırlandırmamak istedim. Çağın İnsan Kaynakları blogunda ara sıra içimden geçenler kategorisi altında bu ve buna benzer yazılar da görebileceksiniz 🙂

 

 

 

            Bazı insanları yeni yeni tanımaya başladığımda beni bambaşka diyarlara götürür. Zevkle muhabbet ederim, tanımaya başlarım, tanıdıkça da hayran kalırım. Vakit geçirmek son derece iki tarafı da memnun eder. Sonrasında da ya onlar hep benim için değerli, farklı, fikirleri önemli biri kalırlar hayatımda. Kimi zaman yakın arkadaşım olur, kimi zaman dostum belki de sevgilim. Ya da bunların hiçbiri olmaz, herkesleşir zamanla da görmezden gelinebilir.

             Zamanla ben mi onları sıradanlaştırırım hayatımda yoksa o mu herkesleşir emin değilim. Bir yerde kocaman bir düğüm oluşur. O düğüm bizi birbirimizden uzaklaştırır. Belki sevilir sayılır ama uzaktan. Zamanla akla daha az gelmeye başlar. Bir süre sonra da varlığı zihnin derinliklerinde yok olmaya bırakılır.

       Kafamda kaç gündür bir soru var. Acaba birbirimize karşı da mı artık doyumsuzlaştık? İnsanlar hep daha fazla lüksü, rahatlığı, maddiyatı, gücü ister, tamam doyumsuzdur da ama insan insana da mı bu denli doyumsuzlaştı?

           Ya da gerçekten karşımızdaki aslında herkes gibiydi de farklı görünmeye mi çalışmıştı? Ya da ben mi onu farklılaştırmıştım zihnimde? Bunlar zihnimi meşgul ederken üçüncü bir seçenek geliyor aklıma. Bu seçeneği ben yapmadığımı bilsem bile acaba dedirtiyor insana? Acaba konuşmadan, tanımadan direkt yok mu saydım? Hayır!

       Etrafıma baktığımda karşıdakini tanımaya bile şans vermeyen insanları görüyorum. İhtiyaç duymamak mı, güç gösterisi mi, kibir mi, yalnız kalma isteği mi kestiremiyorum. Bir dost, arkadaş olmadan nasıl göğüs gerebilir ki, nasıl ayakta kalabilir ki? Tek başına başarmak bir gövde gösterisinden çıkmalı diye düşünüyorum. Birbirimize karşı duyarsız kalmak, birbirimizi önemsememek bizi herkesin dışında özel kılmayacağı gibi yalnızlaştıracağını bilmek gerekir. En azından birkaç insanın hayatında herkesten biri olmamalıyız!

Aydan Çağ Aydın

aydan@aydancag.com
3 Yorum
  • Büşra Gezer

    22 Mart 2012 at 21:58 Cevapla

    Güzel paylaşımınız için kutlarım.Bu arada bence birkaç insanın hayatında herkesten biri değil, vazgeçemeyeceği ve olmazsa olmazı olan birileri olmalıyız ve tabi birde bizim hayatımızda vazgeçemeyeceklerimiz olmalı:) Yoksa bazen hiçbirşeyin younda gitmediği ve düz yolda bile tökezler hale geldiğimizde kim ellerimizden tutar ve bizi yeniden ayağa kaldırır?

  • Aydan Çağ

    23 Mart 2012 at 16:50 Cevapla

    Çok teşekkür ederim. Ve ne kadar doğru şeyler yazmışsın, katılmamak elde değil.

  • faruk tan

    19 Haziran 2012 at 11:04 Cevapla

    Aydan hn, merhabalar,
    Bazen de içinizden geçtiği yaşamak, yazmak gerekiyor. Paylaşımınızı çok keyfle okudum, adını koyamadığım şey için de fikir verdiniz bana; devamını bekleriz.

Bir Yorum Yaz